Leven in een levendig lichaam

Leven in een levendig lichaam… na een bijzonder aangenaam en interessant consult met een yoga-docente, voelde ik me geïnspireerd een blogje te schrijven rond ‘ leven in een lichaam met de focus op ons hartcentrum.

Leven in een levendig lichaam… na een bijzonder aangenaam en interessant consult met een yoga-docente, voelde ik me geïnspireerd een blogje te schrijven rond ‘ leven in een lichaam met de focus op ons hartcentrum.
Ons hartcentrum is het anker voor onze ziel.
Dat we nu in een energetische verschuiving beland zijn met name van de zonnevlecht waarin macht, controle het centrum was van waaruit geleefd werd naar het leven vanuit het hart is mooi om te voelen.

Prachtig gebeuren waarin de mens ervaart en gewaarwordt dat het niet langer over macht en controle gaat als overheersende vissentijdperk-waarden, zeker voor de mens die zich bewust wordt dat het leven vanuit deze energie niet langer goed aanvoelt.

Voor velen gaat die verschuiving gepaard met het ervaren en lijfelijk voelen van oude pijn, verdriet, oud leed dat als het ware ‘ plots ‘ aan de oppervlakte komt.

Als emotioneel lichaamstherapeute weet ik hoe een gepantserd lichaam en verstarde geest voelt. Ik zeg wel eens dat ons lichaam een ‘ bevroren ‘ geschiedenis in zich draagt en begint vaak al heel snel in de eerste jaren van onze opvoeding: zit stil, hou je mond, gedraag je fatsoenlijk enz…

Naast mijn eerdere cognitief georiënteerde opleidingen heb ik de opleiding emotioneel lichaamswerk als bijzonder intensief ervaren. Ik stond vaker met mijn valiesje klaar om naar huis te gaan en te stoppen.
Totaal binnenste buiten gekeerd worden…’je moet wel een masochist zijn om zo diep en zo ver te gaan ‘ heb ik meer dan eens gehoord. En inderdaad, het bleek wél overduidelijk te zijn dat ik een masochistische karakterstructuur had en iedereen kan zich in één van de vijf structuren herkennen. We hebben van alle structuren iets in ons, alleen valt er overwegend één bijzonder op, naarmate dat je met emotioneel lichaamswerk bezig bent. Het zijn géén labels, ze helpen wel verder om de diepere lagen die ons soms belemmeren om een vrij en gezond leven te kunnen leiden.

En toch…het heeft me als mens, als vrouw, als moeder, als partner veel dichter bij mezelf gebracht. Lichaamswerk is in spiritueel werk geen luxe maar een bijzondere verrijking geweest voor mezelf en ik geloof dat mensen die geen verbinding voelen met hun fysieke lichaam veel baat kunnen hebben met lichaamswerk waarvan E.L.W. er ééntje van is.

Het heeft me veel meer aarding in mijn spirituele ontwikkeling gegeven…geen spiritualiteit zonder gronding, want dit was jaren voorheen ook een soort van ‘ veilige vlucht ‘….tot ik me realiseerde dat ik de dimensie van mijn aarding miste. Mijn hoofd zal vol met kennis, alleen merkte ik meer en meer op dat ik iets miste…het werd dus wel een zoektocht , terwijl net al die informatie naar me toekwam, recht in de brievenbus.

Mijn manier om mijn hart te voelen was musiceren, ik schreef mezelf op 11 jaar in voor notenleer, het jaar nadien startte ik met pianolessen tot ik mijn einddiploma behaalde, heb ik een aantal jaren dwarsfluit gespeeld, toneelschool gevolgd, maar zodra ik terug in de voor mij onveilige wereld stapte, sloot ik mijn hart. Ik liep dus zelf rond met een gepantserd hart en had regelmatig last van hartritme stoornissen.

Het is dus heel moeilijk je te verbinden met jezelf als je hart op slot zit en nog moeilijker je te verbinden met iemand anders. Stel je even voor, je trekt iemand aan die eveneens zijn hart op slot heeft gezet en toch denk je of hoop je dat de ander je hart zal helpen te openen, wat vaak niet gebeurt. Stel je dus twee mensen voor die van elkaar verwachten/hopen dat hun harten worden geopend en dat de liefde er wel zal voor zorgen…en het gebeurt niet? De weg van ons hoofd naar ons hart is in werkelijkheid voor velen geen gemakkelijke weg.

Het risico van je hart te openen houdt in dat je hart heel kwetsbaar voelt en je letterlijk hartkrampen kan voelen….maar is er in liefde een andere weg dan je hart openen? Ik kan maar eerlijk schrijven dat ik zelf ervaren heb dat er geen andere weg is, wil je je waarachtig vanuit je hart helemaal verbinden vanuit kwetsbaarheid met de ander.

Dit is nu het proces dat bij zoveel mensen aan de gang is…ik hoor bij de meeste gesprekken die over relaties gaan en de relatie tot zichzelf: mijn hart gaat als een gek tekeer– ik voel geen contact met mijn hart en/ of het hart van de ander – ik kan me niet openstellen ( lees: mijn hart is al zo vaak ‘ gebroken, ik wil heel graag een partner, maar….ik kan niemand meer toelaten ).

Eerlijk….we zijn in ons leven minstens 1 keer gekwetst en hoe cruciaal het is op welke leeftijd die allereerste kwetsuur is ontstaan, het is soms genoeg om levenslang de angst bij te houden nog maar eens gekwetst te worden. En de enige plek waarin die kwetsuur leeft is het hart.
De motor van alle leven, de motor waar gevoelens, diepe hartsgevoelens al dan niet toegelaten worden.

Ik hoor vaak van cliënten ‘ Ja Mieke, ik wil echt heel graag opnieuw iemand toelaten, maar ik ben zo bang, wie zegt me niet dat ik niet opnieuw gekwetst zal worden. ‘
Ik kan jou niet garanderen, beloven dat je niet meer gekwetst zal worden. Waar mensen samen zijn, samen leven, samen werken, kunnen we ons gekwetst voelen, geraakt voelen en die gekwetstheid zijn meestal nog oude wonden die nog niet helemaal geheald zijn. Durven we dit eerlijk aan de ander communiceren? Of zijn we bang om onszelf te laten zien? Zijn we bang voor wat iemand van ons denkt als we vanuit ons hart communiceren? Houdt het ooit op…komt er een dag waarin we ons niet meer gekwetst kunnen voelen? Ik weet het antwoord niet en ik stel mezelf niet dit soort vragen…ik hou er enkel geen controle meer op, omdat het pantser dat ik ook ooit zelf had opgebouwd, heb losgelaten. Dat betekent niet dat ik mezelf met iedereen op hartsniveau verbind; als ik aanvoel dat de verbinding niet goed voelt voor mezelf bijvoorbeeld, zonder iemand te veroordelen want dit gaat enkel over wat ik voel, hou ik een gezonde afstand en dat is anders dan mijn hart afsluiten. Ik bouw enkel geen muur meer om mijn hart zodat mijn harts-energie kan blijven stromen, zelfs als ik gezonde afstand hou van iemand.

Ben je bereid ook te kijken en te voelen waar precies nog oude pijn leeft en wat heb je nodig om die pijn eindelijk te verwerken en los te laten? ‘

Heel vaak wordt in nieuwe relaties, keer op keer, oude pijn geprojecteerd op de partner, oude pijn, het verleden…
Veel mensen weten mentaal vanwaar de pijn komt…maar het verwerken van pijn via het denken als een mentaal proces, werkt niet.
Je kan erover denken tot je een ons weegt….die pijn zit in je energetisch lichaam…en vraagt inderdaad meer energetisch therapeut werk.
Je kan healen wat je wil….je kan vertellen wat je wil….het resultaat is helaas niet blijvend, tot grote ontgoocheling van de cliënt.

Je kan heel veel zachte hartsmeditaties doen die zeker een gevoel van verlichting geven, je kan ook de heel mooie en bijzonder bevrijdende meditaties van Osho doen en zeker als je dit in groep doet, voel je de energie al helemaal stromen.

In emotioneel lichaamswerk leren cliënten terug de verbinding te maken met hun lichaam, met alle bijbehorende emoties…alle verstarde lichaamssegmenten worden geraakt en aangeraakt om een liefdevolle zorgzame manier.

Wanneer je eenmaal hebt onderkend waar je hartcentrum door een pantser wordt geblokkeerd, kun je voor jezelf de beslissing nemen dat niet- geen angst, geen pijn, geen boosheid, de prijs waard is die jij ervoor betaalt. Zowel gekwetstheid als boosheid kan een vitale gezondmakende manier zijn op weg naar heling, maar het is ook de volledige consequente bereidheid om deze gevoelens te erkennen, om ze dan kunnen los te laten, op een dieper energetisch niveau.
Emoties helemaal doorleven bevordert het leven in een levendig gezond lichaam.

Aan de lijn geef ik soms wel eens wat informatie mee rond wat emotioneel lichaamswerk voor mannen en vrouwen en koppels die vastzitten in hun relatie kan doen…ze willen echt heel graag, alleen, ze weten soms niet ‘hoe’. Ik ben hier ook heel eerlijk in: een reading zal dit probleem nooit oplossen. Het is dan ook aan ons, als medium, mensen de beste krachtigste adviezen mee te geven, in de hoop dat ze er echt iets mee doen. Niet om mij of mijn collega’s een plezier te doen, maar om zichzelf terug te vinden en de verbinding waar ze zo hard naar verlangen, daadwerkelijk toe te kunnen laten in het hart. Omdat het hart de frequentie is waarop we nu afgestemd zijn.

Een heel eenvoudige hart-opener is de achteroverboog ( uit de bio-energetica)
Nooit overdrijven in de oefening (en ) naar de grenzen van je lichaam luisteren en de oefening geleidelijk aan opbouwen.
Kn. lichtjes gebogen ( nooit op slot zetten) voeten lichtjes naar binnen met de dikke tenen naar elkaar wijzend.
Lichte vuisten maken en op de onderrug plaatsen.
Je buigt de voorkant van je lichaam heel zachtjes naar achter, je ademt zachtjes met open mond.
Je blijft rustig met open mond ademen…het kan gebeuren dat je benen beginnen trillen….ga er nog even in door, net iets over de grens, waar je eerder zou willen stoppen.
Je voelt je harts-energie langzaam maar zeker weer stromen…je hartje gaat terug open…welke beelden er ook mogen komen, laat de beelden, laat de gevoelens komen.
Adem er naartoe…snijd nooit je adem af, want zet je jezelf op slot.
Ademen is leven….doe deze oefening elke dag een paar minuten heel bewust, met aandacht voor alles wat je voelt.
Je zal merken dat je je pantser , dat je ooit gediend heeft om niet meer gekwetst te worden ( wat een illusie is natuurlijk) loslaat, en je de eerste stappen zet naar een volledig vervulder leven in de relatie met jezelf én de ander.

Wil je hier graag over praten of chatten? Voel je welkom.
Liefs
Mieke
www.miekecoigne.com