We kunnen niets kwijtraken
We kunnen niets kwijtraken. Alleen onszelf. Beseffen dat je in je leven nooit iets kwijt kunt raken, behalve jezelf, gaat er voor zorgen dat je leven 180 graden gaat draaien. We krijgen mee in onze jeugd dat we goed ons best moeten doen, dat studeren belangrijk is. Het hebben van een goede baan, je geluk zal geven.
We kunnen niets kwijtraken
Dus wat doe jij braaf. Je luistert, je denkt dat dit het is, je hebt geen ander referentiekader. Dat in jou misschien een heel ander verlangen zit, weet je nog niet. Dat dor deze kijk op het leven, de mens bezitterig wordt en moeite heeft met loslaten, weet je ook nog niet.
Daar kom je achter naarmate er dingen in je leven gebeuren, die een verlies geven, waar je maar moeilijk mee om kunt gaan. Je wilt diep van binnen niets kwijtraken, dan kun je je afgewezen voelen. Boos worden dat het er niet meer is. Je verloren en eenzaam voelen.
Dat we deze gevoelens ervaren, komt doordat we wijs worden gemaakt dat presteren in het leven het allerbelangrijkste is. En doordat jij gaat presteren, verrijk je jezelf. Die verrijking wil je op een gegeven moment niet kwijt. Sterker nog, je blijft presteren, je wilt groeien. Je wilt meer.
Het leven zal je achterhalen, want de essentie van het leven is niet meer willen. De essentie van het leven ben jij. Jij bent het middelpunt, jij bent waar jouw leven omdraait en ja daar hoort presteren bij, maar op welke manier? Daar hoort groeien bij, maar hoe en wat?
Er is niets mis met een succesvol leven waarin je presteert en groeit. Alleen waar ligt de nadruk op. Presteren en daarbij jezelf compleet voorbij lopen. Groeien financieel ten koste van wat. Als er een verkeerd principe aan ten grondslag ligt, gaat het presteren en de groei, stagneren.
Je wordt ingehaald door het leven, door jezelf. Je gaat iets kwijtraken wat je niet wilt. Wat je dierbaar is, wat je geld kost, puur omdat de essentie onder het presteren en groeien niet de juiste is. Om die reden komen we ons allemaal een keer of wat tegen in het leven.
Dan leer je in te zien dat je nooit iets kunt kwijtraken, alleen jezelf. Dan vervloek je alles en iedereen. Je ouders krijgen er van langs, je partner, je kinderen om er achter te komen dat we zelf een systeem hebben bedacht waarin we allemaal in mee worden gesleurd.
Het systeem waar grote druk op staat. De betere willen zijn, anderen de baas willen zijn. De macht willen hebben, anderen onderuit halen. Dat je meetelt als je geld op de bank hebt staan. Dan vliegen anderen voor je. Geld is macht. Nee, dit systeem, zoals het nu draait, zoals we nu leven, is helaas niet het juiste.
Dit systeem zorgt er voor dat de aarde opraakt, dat de mens opraakt. Dan worden de pleisters uit de kast gehaald om te plakken. Het groots aanpakken, bij de kern, nee, dat kan niet, dan is er gezichtsverlies.
Beeld je eens in dat een regering zou zeggen. We gaan de focus verleggen op mens en dier en hun welzijn. Als dat ten koste gaat van onze export, onze groei, jammer dan. Wat zou er dan gebeuren? Dan gaan we anders met elkaar om. Dan zou er veel meer sprake zijn van gelijkwaardigheid. Dan zouden we in onze jeugd niet zo gepusht worden mee te moeten draaien in het systeem.
Dan zouden we in onze jeugd onszelf al mogen vinden in plaats van zo’n 40 jaar later. Zou dat niet veel fijner zijn, of is de essentie van het leven, eerst lijden en dan leiden?
Wees het lijden voor en kies je eigen pad, dan raak je nooit jezelf kwijt en begrijp je dat alles tijdelijk is en je nooit iets kunt bezitten. Want niets is meer waard dan jijzelf.