Als ik niet de dingen doe voor mijzelf ben ik niet gelukkig
De titel had ook kunnen zijn, als ik dingen doe voor mijzelf, ben ik gelukkig. Dat ik juist die titel niet heb gepakt, heeft een reden. Dan was jij niet begonnen aan dit blog en nu wel.
Hoe komt het, dat je nu wel de moeite bent gaan nemen om dit blog te lezen? Als de titel geweest was, als ik dingen voor mijzelf doe, ben ik gelukkig. Had iedereen gedacht, ja dat is toch logisch. Inderdaad het is heel logisch, alleen we doen het niet.
We leven veel te veel het leven van een ander. Daar houden we rekening mee, waar niets mis mee is, maar wel als het ten koste gaat van jezelf. Ongemerkt sluipt het er in dat we onszelf wegcijferen. Voor je kinderen, daar moet je er voor zijn. Maar vaak blijven we dat doen, als ze de volwassen leeftijd hebben bereikt. Zeker als ze nog thuis wonen.
Je wilt nog steeds voor ze zorgen. Je wilt dat ze het goed hebben. Dus ruim je nog steeds hun kamer op. Zorg je dat ze op tijd wakker worden, zodat ze niet te laat op school of hun werk komen. Koop je lievelingseten voor ze. Allemaal rekening houden met.
Je houdt rekening met je partner, je stemt jouw activiteiten af op die van hem. Anders vind je het niet fijn als hij thuiskomt en jij er niet bent. Je houdt rekening met je ouders, zodra ze bellen, je nodig hebben, sta je voor ze klaar.
Waar ben jij! Doe jij wel dingen voor jezelf, of staat je hele leven in het teken van anderen? Roep jij wel eens geïrriteerd, je bent nu volwassen. Ik stop met het sorteren van je was hoor, doe het maar zelf. Of verzucht je naar je partner. Ze belden vanmiddag weer hoor, mijn ouders, ze hadden weer een lijstje met boodschappen.
Zodra je iets verzucht bij jezelf, zodra je een irritatie opmerkt bij jezelf, kijk dan eens of je wel dingen doet voor jezelf. Vaak is dat niet zo, ben je zo gewend geraakt er voor iedereen te zijn, behalve jezelf.
Jouw klok tikt ook door, jouw tijd is van jou. Er voor anderen zijn, hoort er bij, maar waar ligt de grens? Bij je kinderen als ze de volwassen leeftijd bereiken. Kun je het niet laten voor ze te zorgen, heb jij ze zelf niet op de juiste manier groot gebracht. Kun je de kinderen niet kwalijk nemen. Verzuchten en vervloeken heeft geen zin. Jij bent het die moet veranderen. En bedenk, alles wat je voor ze blijft doen, daarmee leer je ze niet op eigen benen te staan. Je ontneemt ze deze belangrijke lessen.
Voor wat betreft je partner. Die kan heus wel alleen thuiskomen. Dat vindt hij misschien zelf ook wel een keer lekker. Als je dat niet van elkaar weet, is er ook werk aan de winkel. Verzuchten dat je altijd moet hollen om tegelijkertijd thuis te willen zijn, dan ben je niet gelukkig en doe je geen dingen voor jezelf.
Voor wat betreft je ouders, al zijn het schatten van mensen. Ook zij moeten leren begrijpen dat je nu een eigen leven hebt en dat je gerust een keer nee mag zeggen. Of je eigen tijdstip bepaalt. Doe je dat niet, dan weten ze het ook niet en zullen ze het blijven doen, zoals ze het gewend zijn te doen.
Als ik niet de dingen doe voor mijzelf, ben ik niet gelukkig, zie je dat die vlieger opgaat. En dat jij het zelf bent die het geluk niet laat binnenkomen, omdat je vergeet dingen te doen voor je zelf.
Mooi om daar eens over in contact te gaan met een medium of paragnost van Mediumsenparagnosten, Die helpen je graag bij het proces om op een vriendelijke doch duidelijke manier de anderen aan te gaan geven, dat ook jij tijd voor jezelf nodig hebt, om dingen voor jezelf te doen. Je batterij moet je nu eenmaal opladen.
Medium Von
Mediumsenparagnosten
