De wieken van een molen
De wieken van de molen draaien gestaag door. Maar ze draaien alleen als de molenaar de wieken laat draaien. Alles wat in beweging komt wordt in beweging gezet door onze energie en daardoor draait de wereld waarin we onszelf begeven.
Alles stuurt elkaar aan ook al is dit niet altijd zichtbaar.
Soms hoor je geluiden als je heel stil bent die niet altijd hoorbaar zijn in het grote dagelijkse tumult van geluiden om ons heen.
Velen horen niet eens meer de fijnere geluiden om ons heen.
Ik zelf ben met de gave van helderhorendheid geboren en mijn kanalen zijn zeer helder wat dit betreft.
Heel vervelend soms maar ook vaak mijn redding geweest. Ik hoor letterlijk een spelt vallen midden in lawaai.
Het resoneert meteen met een weten het is er gewoon, dat dit niet altijd prettig is hoef ik niet te zeggen dat lijkt mij vanzelfsprekend maar het is wat het is.
Heb je wel eens naar het geluid van de wieken van een molen geluisterd?
Het zoevende geluid van de wind tussen de wieken lijkt op een gezang.
En eigenlijk is alles in de natuur aan het trillen en zingen.
Zo ook hebben de bomen en de natuur elementen hun eigen sound en kunnen we dit horen als we onszelf in de bossen begeven of aan de zee waar het water naar het strand rolt aan de vloedlijn.
Ieder mens heeft ook zijn eigen sound we maken allemaal geluid en omdat we dit niet allemaal horen wil het niet zeggen dat het er niet is.
We resoneren allemaal met elkaar en ook met voorwerpen.
Trillingen laten zien hoe we resoneren met onze omgeving en zo kunnen dieren bijvoorbeeld zien oftewel voelen of onze energie wel klopt.
Ik las ergens op FB dat honden kunnen zien of een persoon wel deugt en dat klopt zeker met het vorige, trilling is voelbaar en hoorbaar en als wij resoneren op een verkeerde trilling voelt en ziet een hond dat meteen aan de aura en ook voelt hij dat aan de trilling.
Wij mensen kunnen dat ook. Als je jezelf goed oefent hierin dan kun je zeker voelen en zien aan iemands schijn hoe iemand zich voelt, of je voelt jezelf niet zo prettig in iemands omgeving als die of gene geen goede bedoeling heeft.
Alles resoneert met elkaar en alles zingt een zachte melodie.
Door de manier van leven van de mens in deze tijd is er veel weggevallen, maar als je de moeite neemt om weer eens echt te luisteren dan hoor je eigenlijk een heel mooi lied.
Dieren zoals de vogels zingen en fluiten naar elkaar hun boodschappen over en weer door de lucht.
Net zoals de boodschappers vroeger aan het water hun boodschap via gezang en klanken overbrachten naar de andere oevers.
Wij mensen hebben het contact met de aarde verloren maar langzaam maar zeker is er weer een kleine terugkeer aan het ontstaan omdat meer en meer mensen geïnteresseerd raken in de kracht van de natuur.
De wieken van de molen klinken niet overal hetzelfde.
Overal in het universum klinkt het anders en de wieken laten ook bij elke draaibeurt een ander geluid horen.
Net zoals mensen dat doen en elkaar daardoor niet altijd begrijpen.
Maar als we ons zelf wat meer afstemmen op elkaar en daardoor de toon waarmee we resoneren leren begrijpen dan is er ook niet zoveel strijd meer.
Tot dan zal het behelpen zijn met elkaar.
De mens heeft nog veel te leren ook al denken we heel vaak met zijn allen dat we er al zijn. Niets is minder waar zolang we elkaar dingen opdringen die niet met onze kleur resoneren hebben we het op de aarde niet makkelijk.
Maar dat wisten we al, nietwaar?
Hartegroet,
Li
