Dreigen werkt bij kinderen niet laat staan bij je partner

In de waan van alledag, of een slechte dag, kun je nog wel eens kortaf zijn, naar je kinderen, maar ook naar je partner. Het kan ook escaleren, dat je zelf niet lekker meer in je vel zit en elke dag rondloopt met een gezicht dat op onweer staat.

Als er kinderen in het spel zijn, en je loopt rond als een norse moeder en ze krijgen telkens een snauw, dan doe je ze niet alleen heel veel te kort, ze ervaren het ook als dreigen, waarmee je ze hun een veilige hechting kan ontnemen. Waar ze later de zure vruchten van plukken.

Daarnaast, als je naar je kinderen dreigt, bouwen kinderen angst op, waardoor ze zich klein gaan maken en dat gedrag ook laten zien op school. Waardoor anderen de gelegenheid krijgen ze te pesten, ze zijn immers onvoldoende weerbaar en angstig.

Kinderen dreigen is iets, wat niet kan, je doet het vanuit je eigen onmacht en dus ook vanuit een angst, die jijzelf hebt opgedaan in je eigen kindertijd. Des te meer je dreigt, des te ongeloofwaardiger kom je over. Want kinderen leren snel en hebben dus ook snel in de gaten dat die dreigementen alleen maar woorden zijn. Zo verliezen ze ook je respect voor jou. En lopen ze binnen de kortste keren over je heen. Wat je nog bozer maakt.

Hetzelfde geldt voor dreigen naar je partner. Ook al zit je niet lekker in je vel, de ander verdient het niet. En als jij vindt dat die het wel verdient, vraag je dan af hoeveel de liefde waard is. Dreigen in een relatie, waaronder ook valt, voor een ander beslissen wat die moet doen, bepaal je in feite de ander zijn leven.

We hebben er een handje van onze partner soms als een voetveeg te behandelen, we zijn niet blij met de ander en die zal het weten ook. Zo kunnen we dagenlang niets zeggen, dagenlang de ander negeren en het hoognodige delen. Kunnen we met een ondertoon de ander duidelijk laten blijken dat we die afkeuren.

Schijnbaar ben je dan niet blij met de ander, maar je houdt toch van die ander! Dan hoor je deze persoon niet af te snauwen en te dreigen? Ik heb dat nog nooit begrepen dat mensen zo met elkaar om kunnen gaan, want het staat heel ver af van wat de liefde tussen twee mensen is.

Vaak kunnen we het zelf niet eens in de gaten hebben, is het een gewoonte geworden en zijn we ook nog boos als de ander het op een gegeven moment niet meer pikt. Als je dreigend rondloopt, betekent dat maar één ding, kijk eens naar jezelf. Wat is er aan de hand. Groeit het je boven je hoofd, ben je ergens niet blij mee?

Pak het dan volwassen aan, neem tijd voor jezelf, ga er alleen op uit, ga in gesprek met je partner om aan te geven waar je mee zit. Kijk naar hoe de kinderen lijden onder jouw gedrag. Ja maar ik lijd zelf, ik ben klaar met alles, zo wil ik het niet meer.

Prima, dat betekent dat je op bent, dat je goed moet gaan kijken of je graag alles zelf in de hand wilt houden en moeite hebt om anderen ook iets te laten doen. Vaak ontstaat het dreigen, omdat we zelf de touwtjes graag in handen willen houden en het maar heel moeilijk vinden, deze door een ander over te laten nemen.

Dreigend door het huis lopen, lijdt het hele gezin onder en je bezit ze niet, je kinderen niet, je partner niet, het is niet de bank in huis. Het zijn liefdevolle mensen die er voor jou willen zijn, mits je het over durft te geven dat ze ook iets kunnen. Je kinderen zullen de deur niet snel uitlopen, je partner wel!

Medium Von