Ik verdien alles
Spreek de zin eens hardop uit, “Ik verdien alles” en dan tot je door laten dringen. Voel je het verschil. Voel je diep van binnen wat je tegen jezelf zegt?
Geeft het de relatie die je met jezelf hebt een positieve boost? Of voel je er niets bij en denk je bij jezelf, wat moet ik hiermee. Het hardop uitspreken naar jezelf van iets, dringt beter tot de mens door. Het is hetzelfde effect als jezelf confronteren met je eigen spiegelbeeld, dat kan dan zomaar even hard aankomen. Als mens hebben we een relatie met onszelf. Ik zie mijn geest, die mag wonen in een omhulsel dat een lichaam heet. Mijn geest, mijn ziel verdient alles. Ik ben degene die daar voor verantwoordelijk is. Niemand anders en om die reden, vind ik, dat ik alles verdien. Want als ik daar niet naar zou streven, dan weet ik, dat ik mijzelf te kort doe. Dat ik geconfronteerd ga worden met situaties, waar ik onzeker van word. Dat ik last ga krijgen van stress. Dat ik daardoor nachten wakker van kan liggen, omdat ik mijzelf te kort heb gedaan ergens in. Om die reden verdien ik alles.
Anderen gelukkig maken
Lange tijd heb ik mijzelf weggecijferd. Mijzelf niet alles gegeven wat ik nodig had. Ik gaf het liever weg. Ik was geleerd dat ik mijzelf ten dienste van anderen moest stellen. Dat ik klaar moest staan om voor de ander de kastanjes uit het vuur moest halen. Dat ik ten alle tijde goed moest doen voor een ander. Als ik dat namelijk niet zou doen en het in mijn hoofd zou durven halen een keer nee op iets te zeggen, ik de stempel opgedrukt kreeg, dat ik egoïstisch was.
Heb je dat niet eens over voor mij? Kreeg ik dan te horen en dan voelde ik mij acuut schuldig en ging het toch doen, mijzelf in allerlei bochten wringend om het voor de ander te realiseren. Ik wilde niet als de egoïst door het leven gaan. Ik wilde dat anderen mij zagen als een mens die lief was, aardig, empathisch, meelevend, meedenkend, probleemoplossend, verzorgend. Met iedereen het beste voorhad. De ander helpen waar nodig, al ging dat ten koste van mijzelf. Geen haar op mijn hoofd die bedacht dat alles wat ik op deze manier deed, mijzelf op geen enkele manier gelukkig maakte. Ik wilde anderen gelukkig maken. Dat was ik.
De man met de bijl
En zo bracht ik ruim 40 jaar lang datgene in de praktijk wat ik geleerd had. Er voor anderen te zijn, die verdienden tenslotte alles. Dat ik mijzelf vergat, voorbijliep, ziek aan het maken was. Nee, ik voelde mij schuldig als ik met de griep in bed lag. Elke dag weer proberen toch weer aan de slag te gaan. Ik voelde mij schuldig als ik boos uitviel naar iemand. Ik had niet in de gaten dat mijn gehele leven bestond uit zorgen voor anderen en elke dag rondliep met een schuldgevoel en angsten en welk effect dat had op mijn geest en mijn lichaam.
Het universum had het wel door. En bestookte mij met nare ervaringen. Telkens weer en weer. Ik had ze niet door, de signalen van boven. Ik was stoïcijns. Dit was wat ik kende en niemand die mij van dit pad zou afhalen. Dat ik gebruikt werd, dat ik dit zelf allemaal toeliet. Ik wist het niet. Het universum wel. Ik zocht antwoorden in het spirituele en chatte regelmatig met liefdevolle mediums en paragnosten op www.mediumsenparagnosten.nl, die mij vertelden dat ik ook belangrijk was. Het drong totaal niet tot mij door.
Dit ging net zolang door, totdat het universum snoeihard ingreep. Mijn lijf niet meer wilde wat ik wilde. Het kon niet meer. En er volgde een zeer zwaar jaar. Waarin ik met alles werd geconfronteerd waarmee ik niet geconfronteerd wilde worden. Ik kon niet meer doen wat ik zo nodig vond om te doen. Ik moest nee zeggen en durfde dat niet. Ik moest de zorg uit handen geven en accepteren dat anderen iets voor mij deden. Ik moest leren om te gaan met geduld, want niet mijn sterkste kant was destijds. Ik kon er niet meer voor anderen zijn, zoals ik gewend was. Ik werd compleet overgeleverd aan mijzelf. Ik moest dat kleine beetje energie dat ik nog over had, aan mijzelf geven. Deed ik dat niet, dan was ik weer 3 stappen terug in het genezingsproces. In dat jaar leerde ik naar mijzelf te gaan kijken. Leerde ik hardop tegen mijzelf te zeggen. Ik verdien alles. Ik durfde in de spiegel naar mijzelf te kijken en te constateren dat ik mijzelf op alle fronten in de steek had gelaten. Dat ik zelf degene was die zichzelf zo ziek had gemaakt. Dat ik niemand anders hiervoor de schuld kon geven.
Zo leerde ik mijzelf belangrijk te vinden en hardop tegen mijzelf te zeggen. “Ik verdien alles.”
Ik weet dat heel veel mensen met exact hetzelfde in hun leven worden geconfronteerd als ik. Dezelfde worsteling meemaken die verschrikkelijk is. Stel jezelf niet de vraag, waarom overkomt mij dit. Zeg hardop, “Ik verdien alles”, dan ga je daar in geloven. Dan verdwijnen de schuldgevoelens. Dan durf je jezelf op de eerste plaats te zetten, zonder daarbij je egoïstisch te voelen. Dan heb je jezelf gevonden en lever je nooit meer iets in.
Ik schrijf niet voor niets vanuit de IK-vorm. Dat doe ik, omdat ik je daarmee laat zien jezelf op de juiste manier te gaan zien. Zo leer je te kijken en te voelen vanuit je Ik. Zo kom je erachter dat jij ook meetelt en jezelf nooit meer moet wegcijferen. Lees het verhaal dus voor jezelf, zodat jij jezelf belangrijk gaat vinden en nooit meer iets inlevert waarmee je jezelf te kort doet.
Liefdevolle groet, Von mediumsenparagnosten.nl
