Jij faalt en om die reden wijs ik je af
Wat zou er gebeuren als we stoppen met te wijzen naar iemand die in jouw ogen faalt, wat zou er dan gebeuren? Hoe zouden we dan met elkaar omgaan, met elkaar praten?
Zou dan niet een hele andere energie gaan meegeven aan ons allemaal. De mens is zo gewend alleen maar te kijken naar het negatieve bij een ander en dat aan te geven. Je bent weer te laat. Je hebt het weer vergeten. Wanneer doe je nou eens iets een keer uit jezelf. Zie je wel, dat je het vergeet. Ik heb het al gedaan hoor. Je luistert ook nooit naar wat ik zeg. Wanneer heb je nu wel een keer tijd voor mij?
Zomaar een paar zinnen die we dagelijks aan de lopende band gebruiken en er geen erg in hebben wat de impact is van deze woorden. Die raken een ander, ze raken jou ook. Ja, maar mij overkomt het niet. Ik heb altijd alles op orde, daar zorg ik wel voor. Diegenen die dit zeggen, zijn vaak de grootste afwijzers van anderen. Ze falen immers zelf nooit en hebben dus een hekel aan mensen die falen.
We benoemen graag wat een ander fout doet, we zien het zelfs als een fout. Maar wat is fout? Wat is falen? Wat is het effect er van om een ander te laten weten dat die het nooit goed doet. Wat is het effect op jezelf dat je vindt dat anderen het altijd fout doen?
Voor de ander die telkens te maken krijgt met nare opmerkingen, die gaat zich afzijdig houden en terugtrekken uit het contact. De gedachten van deze persoon zijn, ik doe het toch nooit goed, kan ik maar beter niets meer doen, doe ik misschien nog een keer iets goed. Deze persoon voelt zich niet gezien, gehoord en gewaardeerd.
Wat is het effect op de vingerwijzer? Die loopt rond, geïrriteerd op alles en iedereen om zich heen, voorbijgaand aan hoe mooi het leven wel niet kan zijn en is altijd ontevreden. Ook deze persoon voelt zich niet gezien en gehoord en gewaardeerd.
Dat is bijzonder, beiden worstelen met hetzelfde, niet wetende van elkaar dat dit zo is. De een die zich door de afwijzing terugtrekt uit het contact. De ander harder gaat trekken. Als beiden dit van elkaar zouden weten, welk effect hun eigen handelen heeft op zichzelf en de ander en anders naar elkaar zouden gaan kijken.
Dat als beiden van zichzelf zouden weten dat ze hun manier van in het leven staan doen vanuit onzekerheid en angst, van het zichzelf afwijzen. Waardoor de een er voor zorgt nooit te falen en de ander ook niet wilt falen, maar vanuit angst en onzekerheid het juist wel doet.
Als we naar elkaar zouden kijken en stoppen met elkaar iets te verwijten en datgene gaan zien wat de ander wel goed doet. Dan zou de communicatie ineens heel anders zijn. Die zou humor laten zien, met elkaar lachen. Die zou liefdevol zijn, die ging de positieve dingen benoemen bij de ander, waardoor de angst en onzekerheid plaats zou maken voor zelfvertrouwen en zelfrespect.
Dan zouden ze een hele fijne relatie met zichzelf en de ander kunnen hebben, want ze halen het mooiste bij de ander naar boven. Dat doen we wel het eerste half jaar als we elkaar ontmoeten. Maar dan verdwijnt dat op de achtergrond. De liefde wordt overgenomen door het ego.
Het ego wil de ander ergens op wijzen, op zijn fouten. Het hart kijkt anders. Die zegt wat doe je dat goed, wat ben ik blij met je. Ik zie mooie dingen in jou en neem datgene wat je anders doet of vergeet op de koop toe, want je bent tenslotte anders. Mediums en paragnosten zijn bij uitstek diegenen die jou kunnen helpen je eigen angsten en onzekerheden onder ogen te durven zien. Want als je die ziet, zie je ook dat je jezelf en de ander te kort doet. Dan kun je dat gaan omdraaien met een zeer positief gevolg. Een fijne liefdevolle relatie met daarin samen groeien naar grote hoogte.
Medium Von
Mediumsenparagnosten
