Nu je volwassen bent

ben je verantwoordelijk voor je emoties. Ja inderdaad, nu je volwassen bent, ben jij verantwoordelijk voor je emoties. Wel eens bij stilgestaan, over nagedacht! Wat wordt er eigenlijk mee bedoeld, kun je er misschien bij denken.

Wat er mee wordt bedoeld is, dat als iemand je pijn doet, je wel kunt gaan zitten huilen en kniezen, maar dan ben je nog het kind. Nu je volwassen bent, ben je verantwoordelijk om te zorgen dat of niemand je geen pijn meer kan doen. Of als het je toch overkomt, zo snel mogelijk de pijn voor jezelf te verzachten en op te lossen. Dat wordt bedoeld met verantwoordelijk zijn voor je emoties.

Wat zien we vaak terug, als iemand pijn heeft. Wijzen naar de ander, klagen bij vrienden, de pijn in stand houden. Want het is allemaal zo verschrikkelijk erg. Dat is het ook, alleen kom je zo verder met klagen, kniezen, en blijven zitten waar je zit? Nee, je maakt het voor jezelf alleen maar erger.

Van een volwassen persoon mag je verwachten dat die emoties in balans heeft, helaas is dit bij velen niet zo. Die hebben geen idee als ze iets overkomt dat ze zelf verantwoordelijk zijn om het op te lossen.

Vroeger had je je moeder of je vader, of iemand anders die je opving. Nu zul je jezelf na tegenslag op moeten vangen en het valt op dat steeds meer mensen hier moeite mee hebben. Zolang alles goed gaat, kunnen ze de wereld aan. Als hun iets overkomt zijn ze compleet van slag en weten ze geen oplossing te bedenken.

Gelukkig kunnen ze zich dan wenden tot de spirituele hulplijn Mediumsenparagnosten waar goede mediums en top paragnosten werkzaam zijn, die ze kunnen opvangen, maar ook ze meegeven dat het tijd wordt hun emoties de baas te gaan worden en welke manier ze daar het beste mee om kunnen gaan.

Je alleen voelen, dat mag en dat kan, maar je alleen en verlaten voelen door iemand, als volwassen persoon zul je toch op een gegeven moment jezelf bij elkaar moeten rapen en zodanig oppeppen, je schouders er onder zetten en het los moeten laten.

Als je dit zo leest, dan komen er vast en zeker nu momenten naar boven waarbij je nu van denkt. Tja, daar heb ik wel heel kinderachtig op gereageerd. Of dat had ik niet zo aan moeten pakken. Allemaal momenten die je nu kunt aangrijpen dat je het niet meer zal overkomen. Het is zo makkelijk een ander ergens de schuld van te geven toch.

Je wilt toch ook als een volwassen persoon gezien worden, daar hoort een volwassen aanpak bij. Daar hoort bij dat je met jezelf in gesprek kunt gaan, uithuilt bij jezelf en natuurlijk kun je iemand raadplegen. Ook mediums en paragnosten, maar uiteindelijk ben jij het die zelf aan de slag moet.

Er zijn mensen die jaren boos kunnen blijven en al die tijd blijven wijzen naar de ander, die jou het leven zuur willen maken, niet in de gaten hebbend dat ze zichzelf hiermee zo te kort doen. Je krijgt ze ook wel eens aan de telefoon op op de chat, dan wordt gevraagd of de ander er ook nog mee zit, of de ander ook al zijn straf heeft gekregen.

Lieve mensen pak je verantwoordelijkheid over je emoties, zo pak je de verantwoordelijkheid over je eigen leven. Verdriet mag er zijn, pijn hoort er bij, maar op een gegeven moment moet er ook een moment komen dat je het loslaat en verder kunt gaan met je leven.

Na zoveel jaar nog steeds je ex de dood in verwensen, of hem nog steeds die nieuwe relatie niet gunnen. Wat zegt dat over jou! Zou dat misschien de reden niet kunnen zijn dat je ex op een gegeven moment is vertrokken. Durf ook in je eigen spiegel te kijken.

Medium Yvonne
Mediumsenparagnosten