Straf jezelf niet

Straf jezelf niet. Elke dag die de mens leeft, kent momenten waarin we onszelf tegenkomen. En al die momenten hebben maar één doel. Persoonlijke groei. Leren houdt niet op als we van school gaan. Leren houdt nooit op, alleen maakt niemand er ons op attent dat we ook leren als we niet meer op school zitten. Leren wordt geassocieerd met school, studie. Er is dus bijna niemand die zich op momenten dat we onszelf tegenkomen, zich afvraagt. Wat gebeurt er nu. Wat is hiervan de bedoeling en wat mag ik hieruit leren. De mens doet precies het tegenovergestelde.

Een voorbeeld. Je bent net wakker, je laat de hond uit en je komt iemand tegen met een andere hond. Die geef je de ruimte om op een rustige manier met haar hond verder te lopen en die persoon valt naar je uit, terwijl jij niets zegt. Je bent verbolgen, je voelt je aangevallen, je blijft er mee bezig, je bent bang de eerstvolgende keer deze persoon weer tegen het lijf te lopen en het liefst zou je haar wel even de waarheid vertellen, want hoe haalt ze het in haar hoofd dit zomaar te doen.

Dit is een moment dat je heel duidelijk jezelf tegenkomt. Vanuit het niets is er sprake van een confrontatie, waar je niet eens deel van uitmaakt. Maar je dag kan er door worden beheerst. Want al die emoties die haar opmerking bij jou naar boven komen, hebben effect op jou en dat heeft weer effect op je dag. Op zulke momenten jezelf afvragen. Wat gebeurt hier, wat mag ik hieruit leren, geeft groei, geeft lering. Wat hier gebeurt is dat een ander met een slecht been uit bed is gestapt en jij daar de dupe van bent. Je dus niets van aantrekken en de emoties die naar boven komen er laten zijn en loslaten. Wat mag ik hier uit leren? Dat ieder mens verschillend is en mag zijn zoals die wil zijn, alleen nooit een vriend van mij zal zijn.

Door er zo mee om te gaan, straf je jezelf niet. Want jezelf straffen doe je door het vasthouden van de boosheid en de frustraties die dit akkefietje met zich meebrengt. Dan straf je jezelf in feite met het gevolg dat je een dag of misschien wel langer je jezelf niet goed voelt, je minder onbevreesd en onbevangen in het leven staat, door één zo’n opmerking waar jij niet om hebt gevraagd.

Dan is het de kunst om te vergeven. De ander vergeven voor wat die in jouw ogen jou heeft aangedaan. Vergeven doe je altijd voor jezelf, zodat je emoties kunt loslaten ,veroorzaakt door een ander. Zo straf je jezelf niet meer en voel je je weer goed. Ben je vrij van ballast en rommel die een ander bij jou heeft neer willen leggen, omdat die zelf met veel ballast rondloopt en er geen raad mee weet.

Dit principe kun je op alles toepassen, werkelijk alles. Op een partner die naar je is uitgevallen zonder reden. Een moeder die je nog steeds als het kleine meisje ziet en jij zo langzamerhand daar wel een keer klaar mee bent. Op www.mediumsenparagnosten.nl vinden veel chat consulten plaats met stuk voor stuk prachtige mensen die allemaal zichzelf aan het straffen zijn. Die te lang in iets blijven hangen, wat niet goed voor ze is. Die vragen of de ander zich schuldig gaat voelen voor wat hij jou heeft aangedaan. En zolang als we die behoefte voelen, straffen we onszelf, waarmee we onszelf te kort doen. Waarmee we onszelf pijn doen. Want straffen voelt als pijn, gekwetstheid, voelt als een aanval door een ander en het liefst willen we dan direct in de verdediging gaan. Willen we die ander een lesje leren en om die reden blijven we het vasthouden en daarmee straffen we onszelf.

Eigenliefde kent geen straf. Eigenliefde kent liefde. Liefde dat begrijpt dat er altijd anderen zullen zijn waarmee iets kan gebeuren, wat ons kan raken, maar het aan onszelf is, wat we er mee willen doen. Zie je dat de meeste pijn waarmee we rondlopen onszelf mee straffen, omdat we het niet kunnen loslaten? En onszelf daarmee zoveel te kort doen? En dat wij dat zelf doen. Schijnbaar straffen we onszelf liever dan dat we de lef hebben een ander te vergeven en onszelf lief te hebben. Liefdevolle groet, medium Von mediumsenparagnosten.nl