Als de meningen verdeeld zijn

Zijn de meningen niet altijd verdeeld en zal dat ook altijd niet zo blijven. Zijn we om die reden mens en elk mens zit anders in elkaar en mogen om die reden zullen we als mens van mening verschillen.

Als je dit zo leest, dan denk je, ja dat is heel logisch toch. Maar hoe gaat het in de praktijk. Hoe staan we er dan in, als iemand jou een mening geeft, die compleet indruist tegen de jouwe. Wat doe je dan?

Ga je die ander overtuigen van jouw mening, als zijnde de enige juiste? Ga je niets zeggen en denk je bij jezelf, klets jij maar lekker, maar je hebt het helemaal mis. Ga je de ander negeren, net zo lang totdat die overstag gaat en jij denkt, zo dat heb ik mooi voor elkaar en daarna direct rondlopend met een schuldgevoel, dat je toch wel erg drammerig bent geweest.

Als de meningen verdeeld zijn, is het de bedoeling dat we tot een compromis komen. Ik weet niet of het jullie ook opvalt, maar sla maar eens een krant open, een sociaal media pagina en lees de meningen, of commentaren die we allen neerzetten onder de geplaatste berichtjes. Ze zijn niet mals en ze schieten alle kanten op. Zit diegenen daar op te wachten die iets plaatst.

Vroeger hadden we geen sociaal media, we hadden wel een mening. Maar je ging je mening niet op een stuk papier neerzetten en bij iedereen in de brievenbus gooien. In feite doen we dat nu wel en of dit een juiste ontwikkeling is.

En weet je wat het grappige van dit alles is, vaak zijn de meningen niet eens zo verdeeld, we hebben eigenlijk allemaal hetzelfde doel in het leven. Dat doet is leven en genieten van het leven. Het geven van een mening is in de tegenwoordige tijd meer verworden tot, ik mag toch zeggen wat ik denk.

Als een soort van mee willen tellen, je laten zien, je profileren. Mag allemaal, echter als de meningen zijn verdeeld, is het dan nodig om jouw mening ook nog mede te delen. Voegt deze iets toe. Werd er om gevraagd? Ik zie als medium zoveel berichten voorbij komen met daaronder meningen die eigenlijk alleen maar een schreeuw om aandacht zijn.

Want dat hebben we als mens allemaal nodig, aandacht, liefde, verbonden voelen met en dat gaan we niet krijgen door onze mening telkens te geven. Dat bereiken we op een hele andere manier. Maar wat als de meningen zover uiteenlopen, dat degene die om de mening heeft gevraagd door de bomen het bos niet meer ziet.

Dat is een van de redenen waarom ik gestopt ben met sociaal media. Ik zat helemaal niet te wachten op de mening van anderen, ik wil iets delen, maar schijnbaar steken we nu met zijn allen zo in elkaar dat we direct klaarstaan onze mond te roeren. En geven vaak een mening die kant nog wal slaat.

Natuurlijk hebben we een vrije mening van uiten, oftewel een vrije meningsuiting, maar hoever gaat deze vrijheid. Hoort daar ook het onderuit schoffelen van anderen bij? Anderen zwart willen maken. Of een opmerking plaatsen die kwetsend is.

We slaan er in door, we slaan door naar de andere kant en raken verwijderd van de liefde op deze manier. We raken het gunnen kwijt en daarvoor komt in de plaats, jaloezie, het elkaar niet gunnen, afgunst dus.

Wat zou het mooi zijn als we allen meer zouden kijken naar wat onze reactie, onze mening bij een ander te weeg zou brengen en daar weer rekening mee zouden gaan houden.

Medium Von
Mediumsenparagnosten