De gestreste mens die wel moet
maar helaas zichzelf daardoor niet ontmoet. Pas als je weer met iets wordt geconfronteerd, realiseer je je weer heel goed hoe ongelooflijk bevoorrecht je bent. Werkend als medium, counselor, therapeut, heb je de tijd aan jezelf. Hoef je niet ’s morgens vroeg jezelf al op weg te begeven als al die anderen, die gehaast op weg zijn naar datgene waar ze zich in alle haast en drukte naartoe bewegen.
Nu de temperatuur hoogtij viert en mijn hond mij dierbaar is, sta ik vroeg voor hem op, om samen naar het bos te gaan, als de temperatuur voor hem nog aangenaam is om lekker te kunnen rennen. Daar heeft het beest de hele dag profijt van. Dan beweeg je je ineens, na lange tijd, weer tussen al die mensen die ergens naartoe gaan.
Het viel mij op, hoe stressvol dat eigenlijk is. De mens is net wakker, heeft gedoucht, iets gegeten en duikt die auto in, vaak gehaast. Er wordt als een dolle gereden, geen geduld hebbend om even op een kruispunt een ander voor te laten gaan. Dan wordt de claxon al ingedrukt. Proberen nog snel even iemand in te halen, dat geeft tijdswinst. Dat het stress met zich meebrengt, wordt niet bij stilgestaan.
Ik zag het met lede ogen aan en dacht bij mijzelf, vanuit mijn stress counselor blik, zo gek is het helemaal niet dat zoveel mensen de druk van het leven niet aankunnen. Wegen overvol, overal waar je kijkt, zie je auto’s, mensen op de fiets, brommers, allemaal gehaast. Je voelt het gewoon, als een soort van spanning, die over je heen wordt gegooid.
De mens is energie en straalt die uit, je kunt deze goed opvangen als je zelf in balans bent, ik voelde dus van al die mensen hoe gehaast ze waren, hoe stressvol ze nu al in de auto zaten. Overvolle wegen, die de druk in een mens ook ongemerkt verhoogt. Dat is dan het begin van je dag en dan moet je nog een hele dag.
Zo gek is het dus niet, dat de mens overspannen raakt. De eerste uren van een dag zitten al vol spanning. Dan kom je op je werk, waar je aan de slag moet en na een lange dag werken, wacht er thuis ook nog wel het een en ander op je.
Je vraagt je dan af, zullen al die mensen, die ik vanochtend in een razend tempo bezig zag, er weet van hebben, dat hun stressmotor al op volle toeren aan het draaien is. Of doen ze wat ze moeten doen, omdat ze niet beter weten.
Velen weten niet beter, het leven wordt achterwaarts geleefd, terwijl we het voorwaarts zouden moeten leven. We zien vaak pas achteraf hoe gek of we bezig zijn geweest, als de man met de hamer langskomt. Ons stilzet en van ons verlangt dat we wakker worden. Dat we gaan inzien dat we roofbouw op onszelf plegen, door mee te gaan in de gekte van elke dag.
Maar hoe ontkom je hieraan? We zullen mee moeten draaien in een systeem, waar niemand aan ontkomt. Je moet wel, je moet mee in deze malle molen die leven heet en door de mens zelf is bedacht. Dat er steeds meer mensen er voor kiezen uit het systeem te stappen en als ZZP-er aan de slag te gaan, komt, omdat deze mensen een weg zoeken om te kunnen ontsnappen aan de druk van het systeem.
Als mens hebben we vrijheid nodig van handelen, om datgene te doen waar we blij van worden, gelukkig. We hebben een vrije wil, die in het gedrang komt, door ons eigen toedoen. Ooit gaan we het zien, dat datgene wat we belangrijk hebben gemaakt en dat is niet de mens momenteel, ons niet gaat brengen wat we als mens in ons leven nodig hebben.
Loop jij vast in het systeem van het leven, zie je niet hoe jijzelf het beste in dit systeem kan functioneren, want er zijn wel mogelijkheden. Bel dan eens met een Medium of Paragnost van Mediumsenparagnosten, die geven je tips, en handvatten om jezelf toch op een fijne manier in deze doorgedraaide wereld staande te houden.
Het mooiste zou zijn, als we met zijn allen zouden besluiten op een dag te stoppen met waar we mee bezig zijn, een pas op de plaats te doen en dan eens te kijken hoe nu verder. Dan zou de mens zichzelf gaan ontmoeten. Zichzelf leren te zien staan en zich ontdoen van alles wat moet. Dan ontmoet je jezelf.
Medium Von
