Het leven is niet goed of slecht het is welk label jij er zelf aanhangt

Zoals jij het leven ervaart, zo is het voor jou. Het kan goed zijn, of slecht en alles er tussenin. De omstandigheden kunnen niet optimaal zijn, maar kun je het leven nog steeds goed vinden. Wanneer zijn omstandigheden ideaal, of juist niet optimaal?

Daar ligt de sleutel. Het is de beleving van jezelf of je het leven ervaart als goed of slecht. We gaan er vanuit dat omstandigheden bepalen of ons leven goed of slecht is. Jij bepaalt de omstandigheden, althans als je aan je eigen roer staat. Jij hangt er een label aan van goed of slecht.

Als iemand in een dure auto rondrijdt, woont in een dure wijk, veel zichtbaar is in de media, altijd goedlachs is, vullen we daarbij iets in. Die heeft het goed zeg! Dat is in onze beleving zo. Of deze persoon het zelf ook beleeft als goed, dat weten we niet.

Een goed of slecht leven meten we dus ergens aan af. Waar we het aan afmeten, doen we aan datgene wat we zien en waarde heeft. Waarde die zichtbaar is. Maar goed of slecht heeft niets met een zichtbare waarde te maken.

Goed of slecht is een beleving, en die beleving is voor ieder mens verschillend en hangt af van een onzichtbare waarde. We kunnen dus niet voor een ander zeggen, wat heb jij het goed zeg. Er was een cliënt, een al wat oudere vrouw, die haar leven lang al klaarstaat voor haar partner. Dat is voor haar de belangrijkste taak in haar leven geworden. Van de buitenwereld krijgt ze complimenten. Die strelen zeker haar ego. Ze gooit er dan nog iets bovenop, hoe goed haar partner het wel niet heeft, door haar goede zorgen. Of haar partner zelf vindt dat hij het goed heeft, is de vraag.

Wat de buitenwereld niet weet, is dat deze vrouw zelf vindt dat ze tot op heden helemaal geen goed leven heeft gehad. Verre van dat. Ze doet het voor alsof dat zo is en ze er geen enkele moeite mee heeft, voor haar partner te zorgen. Haar hele leven heeft in het teken gestaan van de verzorging van de kinderen, die ze niet wilde, haar man de schuld van geeft. Dat ze dat zorgen voor, haat, geeft ze regelmatig aan. Maar ze gaat door, tot dat ze niet meer kan.

Dat haar partner zich in een kooi gezet voelt door al haar goede zorgen, maar zich geschikt heeft in zijn lot en probeert iets van het leven te maken, zo ver dat mogelijk is. Dat wuift ze weg. Dat kan niet. Kijk eens hoe goed hij het niet heeft, roept ze dan. Wat is een goed en wat is een slecht leven?

Als ze anders zou kijken, het beleven, dan zou ze kunnen zien dat zij het eigenlijk veel beter heeft, dan haar partner. Ze kan nog alles doen, kan gaan en staan waar ze wil. Haar partner in een gouden kooi, waar hij moet doen, zoals zij het wilt. Maar dit ziet ze niet, dus heeft ze in haar eigen ogen een heel slecht leven en haat ze het zorgen voor.

Als je dit stel neemt, ziet de buitenwereld het volgende. Een gelukkig stel, dat nog steeds samen is. Zij hem verzorgt en hij dankbaar moet zijn dat ze dit doet. Zij krijgt alle credits. Zelf vinden ze het leven een verschrikking en wachten beiden tot het lampje uitgaat.

Het leven is wat jij er van maakt, daar komt het op neer. Wat jij er van maakt, is je eigen keuze, en kun je er een label aan hangen, van goed of slecht. Al heb je alles wat je hart begeert, dan nog steeds kun je het leven als niet goed ervaren. Al vervul je je levensmissie, kun jij het ervaren als een verplichting.

Het is hoe jij er naar wilt kijken en mee om wilt gaan. Neem die oude man van het stel, waarover ik in dit blog spreek. Deze oude man zoekt op zijn manier naar het goede in zijn leven. Gekluisterd aan huis, niet onder de verstikkende verzorging uit kunnen komen van zijn partner, ervaart hij toch het leven als goed. Hij kijkt naar de dingen die er nog wel zijn.

Hij geniet van de bezoekjes van zijn kinderen, die geven hem vreugde. Dat hij er nog mag zijn, ook al geeft hij vaak aan, laat mij maar gaan. Wat jij er van maakt, zo ervaar je het leven. Wat anderen er van vinden, daar gaat het niet om.

Het leven is niet goed of slecht, het leven is zoals het is, jij bepaald het label.

Medium Von
Mediumsenparagnosten