Invullen en aannemen zorgt voor verloren vriendschappen
Op volwassen leeftijd zouden we toch moeten weten en er ook naar moeten leven dat niet iedereen ons leuk hoeft te vinden. Dat dat zelf niet eens kan. Maar toch, we trappen er wel elke keer weer in en om die reden hebben we ruzie. Zijn we boos op diegenen die ons links laten liggen. Die ons van social media afgooien zonder opgave van reden.
Je vraagt je soms als medium wel eens af, waarom zien mensen de dingen niet. Waarom maken ze zich zo druk over iemand. Als je je zo druk maakt over een ander zijn gedrag, wat in jouw ogen negatief is, of in jouw ogen niet kan, waarom laat je het dan niet gewoon los?
Als mensen zo vast zitten in woede, eigenlijk de ander haten, dan zien ze niet meer wat ze zelf eigenlijk ook aan het doen zijn. Beiden zitten in een kinderachtige rol en willen hun gelijk halen. Willen niet dat de ander zo mag zijn. Voelen dat de ander hun de macht uit handen neemt en oh wee als dat gebeurt.
Niet iedereen hoeft jou leuk te vinden toch. En het mooie van een mensenleven is, dat we elke dag de kans krijgen mensen tegen te komen, met de een een praatje te maken en elkaar daarna nooit weer zien. Met de ander een gesprek te starten en daarna elkaar wel te blijven zien en wellicht een partner voor het leven kan worden.
Maar wat als we elkaar al iets langer kennen en de ander je begint te irriteren. Als de ander ander gedrag begint te vertonen, of iets doet wat jou niet zint. Dan zijn direct de rapen gaar, staan we op scherp en wordt alles zwart wit. Alsof we in een zwart gat belanden en dat met man en macht tegen willen gaan en maar niet begrijpen waarom die ander zo doet.
Die ander doet zo, omdat die ander zo is. Punt. Jij doet zo, omdat jij zo bent zoals je bent. Feit. Of jullie het juiste doen, daar valt over te twisten. En dat is nou precies wat er gebeurd als twee mensen lijnrecht tegenover elkaar komen te staan.
Ja maar, dat doe je toch niet. Ik had gewoon behoefte aan rust, dus zocht ik die ander even niet meer op. Moet die dan meteen mij overal verwijderen en rondbazuinen dat ik de vriendschap heb verbroken! Waarom komt ze niet gewoon naar mij toe? Dit is wat veel mensen doen, invullen en aannemen.
En zodra we gaan invullen en aannemen gaat het verkeerd. Dan bedenken we er zelf een heleboel bij, dat ons weghaalt van de kern. De kern is, dat jijzelf iets vergeten bent te melden. Als jij de ander had aangegeven, toen je koos voor het inlassen van een rustperiode, was deze drama er allemaal niet geweest.
Dat het van je vriendin niet netjes is wat er nu gebeurt, dat is ook waar. Hier gaat je vriendin de verkeerde kant op. Die had ook naar jou kunnen communiceren. Je kunnen vragen waarom je zo stil bent ineens.
Het leven is eigenlijk zo simpel, als we de tools die we hebben op een juiste manier zouden inzetten. Je hebt een mond om mee te spreken gekregen. De mens praat veel, te veel, maar vaak niet met diegene waar die nou juist mee zou moeten praten als er iets speelt. En de mens zegt veel, maar houdt zich niet bij de feiten.
Zo ontstaan zo vaak ruzies en breuken tussen mensen die helemaal niet nodig zijn. Als de mens minder zou invullen en aannemen, meer met elkaar in gesprek gaat en feiten zou benoemen, blijven we ruis op de lijn buiten de deur houden.
Medium Von
