Je leven geef je vorm door de keuzes die je maakt
Beseffen dat jij toch echt zelf het leven leeft wat jij er zelf van maakt, vinden we nog wel eens lastig te begrijpen. Ik zorg er toch niet voor dat mijn partner onhandelbaar is en vertrekt. Ik ontsla mijzelf toch niet, dat doet mijn werkgever toch!
En toch, je doet het bijna altijd zelf, hoe gek het ook klinkt. Niet alleen deze hele zichtbare dingen, eigenlijk alles wat er op een dag de revue passeert, het zijn allemaal momenten door de eigen keuzes die je maakt een hele dag door. Ook al heb je zelf het gevoel dat je helemaal geen keuzes maakt.
Het tijdstip van opstaan, bepaal jij, nee dat doe ik omdat ik naar mijn werk moet. Dat klopt, maar hoe laat je opstaat, dat bepaal jij. De een staat 2 uur van te voren op, de ander heeft aan 10 minuten genoeg. De manier waarop je tegen de dag aankijkt, blij, chagrijnig met een vermoeid lijf, bepaalt de keuzes wederom van die dag.
Blijf je de hele dag in bed liggen, jij maakt de keuze. Neem je het hele huis of de tuin onderhanden, jij doet het. Je leven heeft dus de vorm van datgene wat jij doet, denkt en invult. Daarnaast zijn er de hele dag omstandigheden die onze keuzes kunnen beïnvloeden.
Moet je samenwerken met een gezellige collega, zal je dag vrolijker zijn dan dat je die dag moet samenwerken met iemand die je niet ligt. Je gedachten bepalen dan al van te voren dat het geen gezellige werkdag gaat worden en dat wordt het dan ook niet. Want jij maakt immers bij voorbaat al de keuze dat de dag niet gezellig wordt.
Dan zie je dus ook de leuke dingen op die dag niet en ben je blij dat die voorbij is. De manier waarop een mens denkt en doet, daar maken we keuzes op, vaak ook onbewust. Die onbewustheid is jammer, want als je bewuster zou leven, maak je ook veel bewustere keuzes en zorg je er zelf voor dat het leven aangenamer verloopt.
Relationeel kan dit nog wel eens voorkomen. We maken ruzie met onze partner en voor die partner is na deze ruzie de maat vol. Hij vertrekt en laat je achter. Ja maar dit heb ik niet gewild, zo heb ik het niet bedoeld. Oké, maar wie heeft er ruzie staan maken? Hij toch, nee hoor, je hebt toch meegedaan er aan. Heb je toch een keuze voor gemaakt. Hebben jullie samen aan meegewerkt, het had namelijk ook anders gekund.
Andersom ook, hoeveel mensen in de heetst van de strijd niet iets roepen, wat ze niet menen, maar de ander wel serieus neemt er er naar handelt. Tja, je hebt het toch gezegd. Had dan bewust bij de woorden stilgestaan die je wilde uitspreken.
Zo maak je een hele dag door bewust en onbewust keuzes, waarmee je je leven vorm geeft. Keuzes ingegeven door omstandigheden. En daar ligt het nu juist. Acteren op wat er gebeurt, maakt een mens onzeker, wantrouwend en niet gelukkig.
Je laat je leven dan telkens overhoop gooien door wat er gebeurt. Je balans heb je dan zelf niet, terwijl de enige manier om je staande te houden in het leven is, balans bewaren. Balans in manier van reageren, in manier van zijn, in manier van wat jij wilt doen en uiteraard balans in je emoties.
Heb je die balans niet, laat je mensen keuzes voor jou maken, waar je achteraf niet achter staat, die je zelf liever anders had gezien of gedaan. E luistert dan nog onvoldoende naar jezelf. Aan een medium vragen wat je in een situatie zou moeten doen, daarmee geef je zelf al aan, dat je moeite hebt met je balans.
Vraag liever aan een medium of paragnost hoe je balans kunt krijgen en bewaren, dan leer jij het zelf en kun je daar heel veel voordeel van hebben. Dan laat je anderen niet meer keuzes voor je maken, dan maak jij voortaan zelf je eigen keuzes bewust.
Medium Von
