Jij draagt zorg voor je eigen emoties
Wat is het toch dat de mens zoveel moeite heeft met emoties. We leggen ze bijna altijd neer bij een ander, die veroorzaakt ze. Nee hoor, jij roept ze bij jezelf op. En, waarom kan de mens emoties niet op een juiste manier reguleren.
Kijk eens naar een wasmachine, als je die aanzet, begint de motor te draaien. Water hoor je lopen, de wasmachine start zijn werk. Als je het aanzetten van de wasmachine eens zou zien als jouw leven. Dat is aangezet op moment van geboorte. Dan ga je leven en tijdens dat leven, draait jouw motor. De ene keer wat harder, vergelijk dat met het centrifugeren van de wasmachine, de andere keer in ruste, dan staat de wasmachine even stil.
Zo is het exact ook met ons leven, hollen, stilstaan, voelen, emoties. Jij bent de baas daarover, je hele leven lang. Heb je honger, dan eet je. Hoor je een leuke grap, dan lach je. Zegt iemand iets onaardigs, ja daar gaat het mis, dan weet je niet hoe je met je emoties om moet gaan, dan raak je in de war en compleet van slag. Positieve emoties gaan als vanzelf, negatieve emoties gaan we liever uit de weg.
En wat gebeurt er als we negatieve emoties uit de weg gaan? We houden ze vast, we denken dat we ze loslaten. Helaas, kijk maar als iemand een rotopmerking heeft gemaakt. Die kan een hele dag of langer blijven hangen. De volgende dag kan die als eerste in je gedachten schieten. Je hebt er niets mee gedaan.
Als iemand je aan het lachen maakt, heerlijk gevoel. Je opent jezelf, kunt er commentaar opgeven, vanuit een vrij gevoel. Maar je bent niet de hele dag er nog mee bezig. Deze emotie komt, je laat hem toe en vloeit uit je systeem, en dat komt, omdat je hem hebt toegelaten en er iets mee hebt gedaan.
Als we dit nou ook eens zouden gaan doen met minder fijne emoties, als angst, boosheid, geïrriteerd voelen. Dan komen en gaan deze emoties ook, we voelen ze, laten ze toe, doen er iets mee en ze zijn weer weg. Als je dit kunt, heb je de balans van het leven te pakken en die ontstaat doordat je zowel met positieve als negatieve emoties op een juiste manier kunt omgaan. Dan leg je ze niet eer bij een ander neer.
Op de een of andere manier duiken we weg als we iets negatiefs ervaren. Kunnen we dat gevoel maar heel moeilijk iets mee doen. We laten het wel zien, we laten het blijken, dat kan niet anders, want elke emotie moeten we tenslotte iets mee. Het omzetten in woorden, daar gaat het mis.
Als mens moeten we voorbereid zijn op positieve dingen die het leven ons brengt, maar zeker ook de minder leuke dingen die het leven met zich meebrengt. Als we ons daar niet bewust van zijn, is er iets mis. Dan staan we niet realistisch in het leven.
Waarom is het uiten van een negatieve emotie die een mens ervaart, toch zo ongelooflijk moeilijk? Omdat we niemand pijn willen doen, omdat we niemand te kort willen doen. Omdat we leren goed te doen voor anderen. Dat zit zo ingebakken dat we onszelf schijnbaar liever te kort doen, dan een ander. Maar we doen een ander niet te kort, als we aangeven wat iets met ons doet. We doen de ander te kort als we het niet aangeven.
Zal dat de bedoeling zijn? Zal het de bedoeling zijn dat we alleen maar positieve dingen naar elkaar durven uitspreken en de negatieve dingen maar als zoete koek moeten inslikken. Als je dit zo leest, denk je dan ook niet bij jezelf, ja dat is eigenlijk best wel raar. Waarom doe ik dat eigenlijk?
De reden waarom je het doet, lees je hierboven. De reden om het wel te gaan doen, is veel belangrijker. Elke emotie ben jij voor verantwoordelijk. Uit je de emoties niet, houd je ze vast en is funest. Bij goed voor jezelf zorgen, hoort ook uiten van negatieve emoties. Als je die direct uit, wanneer je ze voelt, net zoals je de emotie lachen direct uit, dan zeg je, ik voel mij hier nu boos door worden. Ik voel mij nu niet gerespecteerd. Dan draag je zorg voor al je emoties. Dan draag je zorg op de juiste manier voor jezelf.
Medium Von
