Jouw pijn is precies hetzelfde als mijn pijn
Verschilt jouw levensverhaal nou echt zoveel als dat van anderen? Nee, het is wel jouw levensverhaal en jij hebt het meegemaakt. En jij hebt de pijn gevoeld en wie weet voel je die nog steeds. Maar verschilt jouw pijn veel met die van anderen? Nee. Pij is pijn en we ontkomen er niet aan dat iets in ons leven ons pijn zal doen. Het hoort bij het leven.
De een zal meer pijn ervaren dan de ander, het is maar net hoe of je zelf in elkaar steekt en hoe jij de pijn zelf ervaart. Des te meer je in je jeugd hebt meegekregen, dat het leven niet altijd rozengeur is, des te beter kun je omgaan met de dingen in het leven. Er zijn er die helemaal geen pijn ervaren, waar jij dat wel doet. Die ervaren weer bij iets anders pijn. Maar we ervaren wel allemaal pijn, daar ontkomt niemand aan en hier is een reden voor. En deze reden is voor iedereen hetzelfde.
Iedereen lijdt in zijn leven, weliswaar op zijn eigen manier en om verschillende dingen, maar als we het overall bekijken, met een helikopterview, zien we dat ons lijden voortkomt uit exact hetzelfde. We hebben onszelf onvoldoende lief. We hebben anderen te veel lief. Als de balans ontbreekt in lief voor anderen zijn en lief voor onszelf zijn, ontkomen we niet aan de pijn.
Pijn lijden ontstaat door een disbalans. We geven te veel liefde weg, we bewaken de liefde voor onszelf te weinig. Zodra we te veel gaan weggeven aan anderen, start het lijden. Zodra we onszelf te kort doen, ontstaat het lijden en krijgen we pijn.
Ieder mens overkomt het en als medium sta je daar heel bewust bij stil. We zijn het normaal gaan vinden dat we pijn moeten lijden. We zijn ergens de mist in gegaan en begonnen met onszelf weg te cijferen. We zijn op een bepaald moment doorgeslagen om voor anderen klaar te staan ten koste van onszelf.
Daar al wel eens bij stilgestaan en hoeveel leed en pijn dat geeft en dat het uiteindelijk voor ieder mens op hetzelfde neerkomt. Maar dat we daar pas achter komen na heel veel pijn mee te hebben gemaakt. Dat diegenen die helemaal het besef niet hebben dat ze zelf ook belangrijk zijn, het meeste moeten lijden. En dat we al dat lijden ook weer doorgeven aan onze kinderen. Dat we zo de cirkel vrolijk in stand aan het houden zijn, dat we eerst pijn moeten hebben allemaal, voordat we beseffen, wacht even. Ik tel mee, ik ben belangrijk. Ik heb zeggenschap, ik heb een leven. Ik zie dat ik alles weggeef en niets voor mijzelf houdt.
Zo natuurlijk is het niet dus dat iedereen pijn heeft, het is zelf onnatuurlijk, maar we weten niet beter, we geven het allemaal door en niemand die roept. Ho stop, wacht eens, kan dit niet anders. Kunnen we niet eens kijken hoe we al dat lijden van elk mens met de bijbehorende pijn zouden kunnen stoppen.
Ja, er zijn er, mediums en paragnosten, die ook eerst pijn hebben geleden en nu inzien dat al die pijn niet nodig was geweest als we anders ons leven gaan inrichten. Als we van begin af aan te horen krijgen dat we goed zijn, zoals we zijn. Dat we dat meekrijgen en ook te horen krijgen dat we op ons pad dingen kunnen meemaken die niet fijn zijn. Dat die bij het leven horen, maar als jij in jezelf gelooft en dat doe je als je hebt meegekregen dat je er mag zijn. Dan kun je de hele wereld aan.
Dan voorkom je pijn, je bent het voor, je trapt er niet in, je ziet wie wel en niet goed voor je zijn. Je beschermt jezelf voor negativiteit. Je blijft niet zitten in situaties die niet goed voor je zijn. Zo natuurlijk is het dus helemaal niet dat we pijn hebben. Het zou zo anders kunnen zijn. Jouw pijn verschilt in de basis dus helemaal niets van al die anderen.
Jouw pijn kent dezelfde oorzaak, als je buurvrouw, je collega op het werk, je partner, je hebt niet gehoord dat je belangrijk bent en dat je mag kiezen voor jezelf.
Medium Yvonne
