Paragnosten praat

Ik heb al een paar uur gewerkt en het was geen drukke avond. Erg rustig zou je zelfs kunnen zeggen. Mijn gidsen en engelen waren aanwezig maar ook zij leken soort van te slapen ofzo. Erg veel activiteit was er niet in ieder geval. Tot ineens er iets subtiels veranderde. Het was alsof de sfeer in de kamer veranderde zeg maar. En meteen wist ik, er staat iets te gebeuren. In mijn hoofd hoorde ik, maak je borst maar nat, en ik wist dat dit kon betekenen dat het, of heel druk zou worden, of een aantal ware vragen zouden volgen en dat alertheid geboden werd. Ik zette wat meditatie geluiden op om mijn geest rustig te houden maar ook te scherpen en ontstak een nieuw stokje wierook. Ik schonk mezelf juist een kop koffie in toen mijn laptop inderdaad begon te plingelen, ten teken dat er een vraag binnengekomen was. Mijn kamer stond werkelijk vol entiteiten en ik hield nu werkelijk mijn hart vast. Mijn gidsen waren rondom mij komen staan toen ik was gaan zitten en de vraag opende. De vraag was, krijg ik vergeving? Ik heb een schuldig geweten en ik keek de kamer in. Drie mensen stapten naar voren, een man, een meisje en een jongetje. Zij vertelde mij dat zij de mensen waren om wie deze vraag draaide. De man was de echtgenoot geweest, de jongen en het meisje de kinderen van dit echtpaar. De man begon te praten en vertelde dat er een ruzie was geweest omdat hij was vreemdgegaan. Zij had hem bedreigd toen zij de waarheid ontdekte en op een zeker moment waren de kinderen wakker geworden. De man kon niet verder praten. De jongen stapte naar voren en vertelde dat zij uit bed gekomen waren en hun moeder met een pistool op hun vader gericht hadden gevonden. Zij was buiten zichzelf van woede geweest en had hen alle drie vermoord in haar woede. Ik vroeg hen hoe het nu met hen ging en zij vertelden mij dat het goed met hen ging behalve dat het schuldgevoel van deze moeder hen verhinderde door te groeien. Zij moest het verwerken en doorgaan met haar leven zodat ook zij door konden gaan in de spirituele dimensies. Zij wilden ook graag verder. En zij hadden haar allang vergeven. Zij hadden hun oog gericht op de wereld die vredig en vol liefde was en waar hun zielen konden groeien en hun geest zich zou verruimen. Waar de nood aan helpers hoog was. En zij stonden te popelen. Ik maakte een korte samenvatting van het verhaal voor de moeder die vervolgens meteen weg was. De vader en de kinderen vertelden mij dat ze vol tranen was en dat dit het begin zou zijn van haar heling en genezingsproces. Zij zou vermoedelijk nog wel eens terugkeren om een vraag te stellen maar voor nu was ze geholpen. Zij bedankten mij en verlieten de ruimte. Meteen opende ik de volgende vraag terwijl mijn gidsen de energie in de ruimte aan het zuiveren waren. Meteen werd de sfeer rustiger. Het verdriet was opgeruimd. De volgende vraag kwam van een man die wilde weten hoe het met zijn moeder, vader en zijn zus was. Drie mensen stapten naar voren. Blij en vol liefde straalden zij. Zij vertelden dat ze over hem waakten en dat het goed met hen ging. Ze waren trots op hem omdat hij binnenkort vader zou worden. Dat was een geweldig detail. Dat helpt. Zulke dingen scheppen vertrouwen omdat het zeer gedetailleerde informatie is. Ik gaf het antwoord door en de man vertelde dat dit inderdaad zo was. En dat hij heel dankbaar was. Met een graag gedaan en een geniet ervan sloot ik de sessie af. Er bleven nog twee kleine entiteiten staan. Ik vroeg hen wie ze waren en zij bleken zusjes van elkaar. Een vrijwel identiteke tweeling. Meteen kwam er een vraag binnen. Een dame. Zij vroeg mij of ik kon zien of doorkrijgen hoe het ging met haar overleden kindjes. Ik vroeg de dames of zij een boodschap hadden voor hun moeder en hoe het met hen ging. Zij vertelden mij dat zij vol rust en liefde zaten en dat het belangrijk was om de dame te vertellen dat zij er niets aan had kunnen doen. Zij hadden zielen die nog iets af te maken hadden en waren daarvoor geboren. Zij hadden deze moeder uitgekozen omdat zij sterk was. Zij zou het aankunnen en in staat zijn door te gaan met haar leven. Ik gaf de moeder door wat er was gezegd. Het antwoord kwam van een ontroerde moeder. Zij was dankbaar dat de meisjes dit gezegd hadden en zij was dankbaar dat zij dit mocht doen voor hen. Ik gaf de boodschap door aan de meiden. Hun lichtlichaam vulde zich onmiddellijk met liefde en ik voelde hoe dit effect had op de sfeer in de kamer waar ik werkte. Dankbaar nam ik afscheid van deze speciale tweeling. Ze waren in staat geweest om moeder te verlichtten en gaven mij een diep gevoel van dankbaarheid dat ik hen had mogen bijstaan. Na dit gesprek kwamen er nog wat vragen binnen over relaties en ik sloot mijn werk erg tevreden af. Ik besloot mijn eigen energie nog wat te zuiveren en nam een bad en mediteerde nog wat. Daarna maakte ik een korte wandeling met mijn hond, om even te aarden en schoot later moe en voldaan mijn bed in. Wat een dankbare taak is mij gegeven.