Spreken in verkapte boodschappen als een vorm van manipulatie
Verkapt iets vragen of mededelen, we zijn er goed in. Vind jij het ook fijn om op vakantie te gaan? Ja natuurlijk, er zijn weinig mensen die het niet willen. Maar wat je eigenlijk ermee zegt is, ik wil op vakantie, jij ook! We hebben het moeilijk met duidelijk te zijn naar elkaar en verpakken het liever
Maar al dat verkappen met woorden, levert communicatiestoornissen op, die je beter kunt voorkomen, door gewoon te gaan zeggen wat je denkt, of eigenlijk voelt.
Gewoon eens doen, in een openbare ruimte, gesprekken van anderen meeluisteren. Tel dan eens op hoeveel keer iemand niet zegt wat die denkt en door middel van hints iets aangeeft. Maar ook, dat je ziet hoe vaak er gesproken wordt over anderen die niet aanwezig is.
Schijnbaar vinden we dat fijn. De aandacht ligt dan niet op onszelf, we halen die er vanaf en praten over anderen. Maar het gevolg hiervan is ook dat we lang niet altijd zeggen, wat we denken. Diegene die spreken in hints, in een verkapte boodschap en hebben er een reden voor.
Ze zijn aan de ene kant bang hun ware gezicht, of wensen op tafel neer te leggen. Vanuit een onzekerheid en angst laten ze het in het midden. Want mocht de ander aangeven, nee joh zo wil ik het niet, dan kunnen we vluchten in de zin. Ik peilde je alleen maar, of ik weet het ook niet 100% zeker hoor.
Het is het indekken van, het verstoppen, bang zijn om door een andere afgewezen te worden of jouw enthousiasme voor iets niet zal delen. Waarom zou je dat doen, jij bent jij, jij wilt iets wel graag. Peil dan datgene wat jij wilt en draai er niet om heen. Krijg je alleen maar spraakverwarring van. Die overgaan in een irritatie. Want we weten niet wat jij wilt, dan kunnen we ook geen rekening me je houden.
In de communicatie duidelijk zijn, vraagt niet alleen om heel goed na te denken voordat je iets zegt, maar ook om er bij te voelen. Dat voelen daarmee kun je de juiste woorden neerzetten. De ander zit niet op vaagheden te wachten, net zo min als jij dat niet wilt.
De manier van niet direct communiceren kent een bepaalde vijandigheid in zich. Die vijandigheid is onderhuids, maar wordt door de ander wel gevoeld. Des te meer deze taal binnen een relatie of gezin, familie wordt gesproken. Des te meer we er plaatjes zelf bij gaan invullen en we elkaar tijdens de rit kwijtraken. Of boos gaan loslaten.
Je kunt met deze vorm van verkapte boodschappen, niet zeggen wat je denkt, en anderen danig mee onzeker maken, of belachelijk maken, onderuit schoffelen. Er zit iets subtiels in dat neigt naar manipulatie. Het is niet open, oprecht. Sommigen zijn er zo bedreven in geraakt, dan ze de woorden zodanig uitspreken, en daarbij ook net doen alsof hun neus bloedt. Onderhuids voelt de ander van alles, maar kan zijn vinger er niet opleggen.
Het zijn dubbelzinnige woorden en uitspraken, die in een relatie helemaal niet thuishoren. Het ondermijnt het vertrouwen, de golflengte. Denk hierbij aan, ik ben het met je eens hoor en ondertussen denkt die persoon, ik ben het er helemaal niet mee eens. Een dag later volgt er een verkapte boodschap. Heb je daar ook al wel eens aan gedacht? Zo van, ik vind het maar niets hoor. Dit is zo vermoeiend.
Op dat moment denk je van, we waren het toch eens, waarom kom je er nu ineens mee om er anders over te gaan denken. Deze stellen zullen het nooit met elkaar eens worden. Ze beginnen elke keer weer ergens aan, maar als de besluitvorming genomen dient te worden. Zal een van beide een bom neerleggen onder het besluit, waardoor de ander boos wordt en zegt. We stoppen er mee.
Het is allemaal dubbelzinnig en in feite kun je er niets mee, want je weet echt niet wat je aan de ander hebt. Voorkom deze vorm van verkapte boodschappen, doe het zelf niet en als je het merkt bij een ander, vraag om duidelijkheid te vragen en door te vragen als je voelt dat er sprake is van dubbelzinnigheid. Een medium of paragnost kan je het leren.
Medium Yvonne
