We denken altijd direct het ergste
Als iemand te laat komt op een afspraak, denken we direct het ergste, wie weet is die persoon wel iets overkomen. Je kijkt naar de files, of er op de weg die de ander moet rijden een ongeluk is gebeurd. Als dat niet zo is, ga je bellen, geen antwoord. Je blijft bellen. Dan maken we het nog erger en zijn we in staat anderen te gaan bellen om te vragen of zij iets weten.
Als iemand tegen je zegt, ik wil straks even iets aan je vragen, oh jee, het zal toch niet iets ernstigs zijn. Als onze baas langsloopt en maakt een bepaalde opmerking, oh ik zal het toch wel goed doen. Als de juffrouw naar het schoolhek loopt en iets tegen je wilt gaan zeggen, voel je je hart in je keel kloppen.
En wat denk je van een partner die te laat thuiskomt en daarna druk in de weer is met zijn telefoon en jou geen aandacht geeft, hij zal toch niet vreemd gaan, altijd gaan we direct uit van het ergste.
Het is doemdenken en we doen het bij alles, we weten niet beter, volkomen ingegeven door de angst en leven daarnaar. Het zijn piekerkoninginnen en koningen in het bedenken van de meest slechte scenario’s.
Het zijn de controleurs die alles en iedereen in de gaten houden en precies willen weten wat er speelt, hoe laat iemand thuis komt, waar die geweest is en die ook niets aan het toeval kunnen overlaten.
Ze zitten zichzelf hiermee gigantisch in de weg maar ook anderen. Die zijn het op een gegeven moment zat, dat ze altijd maar verantwoording af moeten leggen, moeders bij het minste of geringste al aan de telefoon hangt om te vragen of alles wel goed gaat. Ze hebben slapeloze nachten als hun kroost uitgaat en ze staan het liefst op de uitkijk om alles in de gaten te houden.
Allemaal irrationele gedachten die we onszelf wijsmaken, maar we zijn er ooit een keer mee begonnen, met al dat zorgen maken en uitgaan van het ergste. Vaak ligt de start in onze kindertijd en is het maar heel moeilijk van het doemdenken en uitgaan van het ergste af te komen.
Het kan wel, met jezelf in gesprek gaan, je zelf zien als iemand die zichzelf opfokt met allerlei irrationele gedachten. Dat uitgaan van het ergste voor anderen zeer onplezierig is, ze zich van je af gaan zetten. Leugens gaan vertellen, want als ze de waarheid zouden vertellen, ze weten, dat het of niet mag, of jij je op voorhand al verschrikkelijk zorgen gaat maken.
Het heeft te maken met hoe jouw mindset in elkaar steekt. Jouw mind kent doemdenken, neigt naar het negatieve en alles in controle willen hebben.
Jouw mind kan er niet tegen als die niet weet waar die aan toe is, dat is killing voor jouw mind. Die gaat stuiteren, die gaat aan de haal met je ademhaling, die zorgt voor stress en paniek. Die bedenkt van alles wat er maar zou kunnen gebeuren.
Neem eens contact op met een medium of paragnost van Mediumsenparagnosten en laat je eens begeleiden naar een positieve mindset. Niet alleen veel beter voor jezelf, ook voor je omgeving. Je duwt de mensen niet meer van je af. Ze durven en zullen je alles vertellen, ze voelen zich dan vertrouwt bij je.
Neem afscheid van het bange meisje of jongen van vroeger want die loopt je voor de voeten en durf het leven eens te gaan laten komen zoals het komt en heb jezelf in control, want dat ontbreekt.
Medium Yvonne
