We moeten zelf volwassen genoeg zijn
Eindelijk, 18, yes, nu mogen we zelf alles beslissen, doen en laten. Daar gaan we gebruik van maken! En zo hoort het ook te zijn. Ook al wonen we nog thuis, studeren we nog, we zijn ineens vrij man en mogen gaan.
De een pakt direct al zijn vrijheden, de ander denkt zal mijn tijd wel uitzitten. Allemaal uitersten en alles er tussen in. De mens is tenslotte allemaal anders en verschillend en doet het op zijn eigen manier.
Deze manier is ook ingegeven door wat we de eerste 18 jaar hebben meegekregen, van school, van thuis, van vrienden en familie. Die zijn jouw voorbeeld geweest, waaraan jij je hebt kunnen spiegelen. Als de spiegel goed is geweest, grote kans dat je op je 18e al heel goed weet wie je bent, wat je wilt, zelfkennis hebt. Rondloopt met een gezonde dosis zelfvertrouwen, en eigen waarde.
Dat hebben we nodig om op volwassen leeftijd ons staande te houden. Onze positie in de maatschappij mee te veroveren. Niet alleen op het werkvlak, ook zeker op het relationele vlak.
Als je spiegel onvoldoende is geweest, weinig tot geen positieve stimulans heeft gekend, dan ben je in leeftijd wel 18, maar qua gedrag misschien nog niet. Dat kan je voor de voeten gaan lopen op een gegeven moment. Je mist nog een aantal eigenschappen, als zelfvertrouwen, waarop je kunt bouwen. Je eigenwaarde is misschien nog aan de lage kant, waardoor je dingen best eng kunt vinden. Zoals bijvoorbeeld een examen voor school, het daten, solliciteren.
Op zich maakt het niet nu nog zo heel veel uit, je bent tenslotte pas 18 en nog een heel leven voor je. Maar dat leven daarin heb je wel een bepaald gedrag nodig, wil jij dat leven gelukkig en tevreden kunnen doorbrengen.
We noemen dat ook wel emotionele volwassenheid. Deze vorm van volwassenheid is geen sinecure. Zonder deze vorm van volwassenheid kun je met jezelf in de problemen komen. Teleurstellingen krijgen en als je dan nog niet zo sterk in je schoenen staat, kan dit er aardig inhakken.
Stel je voor dat je een leuke man tegenkomt en je hebt nog onvoldoende eigenwaarde, geheid dat je nergens naar kijkt of deze man wel voor jou de juiste is. Je bent met deze man je leven al aan het invullen in gedachten.
Vanuit een volwassen gedachte ga je hier heel anders mee om. Dan denk je, wat leuk een man die in mij interesse heeft, laat ik eens kijken hoe die is en of hij voor mij wel de juiste is. Dan pak je het daten op een volwassen manier aan.
Dat doe je, omdat je jezelf iets waard vindt, maar ook omdat je zelfkennis hebt. Dat zijn dingen die je nodig hebt om volwassen genoeg te zijn. Want we kunnen in leeftijd dan wel volwassen zijn, het vraagt ook om een bepaalde houding. Die houding helpt jou het leven te krijgen wat jij voor ogen hebt.
Die volwassen houding houd je staande. Dan val je niet direct om, of raak je in paniek bij een tegenslag. Je kunt het relativeren. Je bent wel even van stuk, maar je kunt jezelf snel herpakken. Ook relationeel pak je het volwassen aan.
Je begrijpt dat je een ander vrij moet laten, in zijn doen en laten, je klampt je niet aan de ander vast. Je wilt je eigen leven niet verliezen. Je verwacht ook inzet van de ander, vind je dat de ander je dat niet laat zien, geef je dat aan. Je bent niet bang dat de ander wegloopt, je verlaat.
Velen hebben dit niet in zich helaas, het lijkt wel of steeds meer mensen wel in leeftijd volwassen zijn, maar zich er niet naar kunnen gedragen. Gelukkig zijn er mediums en paragnosten die deze mensen liefdevol bijstaan na een grote teleurstelling en handvatten bieden om voor volgende situaties de volwassen blik er op te richten.
Medium Yvon
